Friday, April 5, 2013

ಪವನ್'s ಡೈರೀಸ್ - 3

ಡಿಪ್ಲೋಮಾ ಸಮಯ. ಹುಡುಗೀರು ಮೊದಲನೇ ಬೆಂಚು ನಂತರದ ಎರಡು ಬೆಂಚು ಖಾಲಿ ಅಮೇಲೆ ಹುಡುಗ್ರು ಇದು ನಮ್ ಕ್ಲಾಸಿನ ಕೂತ್ಕೋಳೋ ಆರ್ಡರ್. ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಸೇರಿ ಸುಮಾರು 6 ತಿಂಗಳಾಯ್ತು ಮೊದಲನೇ ಸೆಮಿಸ್ಟೆರ್ ಮುಗಿದಿತ್ತು. introduction ಕ್ಲಾಸ್ ಆದ್ಮೇಲೆ ಒಮ್ಮೆ ಸಹ ಅವ್ರ ಹೆಸರು ಕ್ಲಾಸಲ್ಲಿ ಅಟ್ಟೆಂಡನ್ಸ್ ಹಾಕೋವಾಗ ಗಂಡು ಮೇಷ್ಟ್ರ ಬಾಯಲ್ಲಿ ಬಿಟ್ಟು ಒಬ್ಬ ಹುಡುಗನ ಬಾಯಲ್ಲೂ ಕೇಳಿಲ್ಲ.ಅದೇ ನಾವ್ ನಾವೆ ಹುಡುಗ್ರು ಇದ್ದಾಗ ಮಾತ್ರ ಮಗ ಅವ್ಳುನ ಅವರಪ್ಪ ಕಾಲೇಜ್ ಹತ್ರ ಡ್ರಾಪ್ ಮಾಡೋದು ನೋಡಿದೆ. ಮಗಾ ಇವ್ಳು ಸ್ನೇಹಾ ಇದ್ದಾಳಲ್ಲ ಅವ್ಳಿಗೆ ಡವ್ ಇದ್ದಾನಂತೆ, ಇಂತ ಮಾತುಗಳೆಲ್ಲ ಆಡ್ತಾ ಇದ್ವಿ.
ನಂಗೂ ಇವೆಲ್ಲ ನೋಡಿ ನೋಡಿ ತಲೆ ಕೆಟ್ಟುಹೋಗಿತ್ತು. ಅದೇನೆ ಆಗ್ಲಿ ಇವತ್ತು ಆ ಹುಡುಗೀರ ಜೊತೆ ಮಾತಾಡೆ ಆಡ್ತೀನಿ ಮಗಾ ಕ್ಯಾಟು ಅಂತ ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಕೂತಿದ್ದ ಕ್ಯಾಟ್ ವೆಂಕಿ ತೊಡೆ ಮೇಲೆ ಛಿಟೀರ್ ಅಂತ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆ. ಅದಕ್ಕವ್ನು ಮಗಾ ಮೀಟರ್ ಇದ್ರೆ ಮಾತಾಡೋ ನೋಡೋಣ ರಾಘವೇಂದ್ರ ಭವನ್ ಮಸಾಲೆ ದೋಸೆ ಚಿತ್ರಾನ್ನ ಕೊಡುಸ್ತೀನಿ ಅಂದಿದ್ದ. ದೋಸೆ ಚಿತ್ರಾನ್ನ ನನ್ನ ಸೀದ ಖಾಲಿ ಇದ್ದ ಹುಡುಗಿಯರ ಹಿಂದಿನ ಎರಡನೆ ಬೆಂಚಿಗೆ ಕರ್ಕೊಂಡೋಗಿ ಕೂಡಿಸಿತ್ತು.

ಸಿನ ಬೇರೆ ಹುಡುಗ್ರುಗೆಲ್ಲ ಗಲಿಬಿಲಿ. ಮೇಷ್ಟ್ರು ಬಂದು ನೋಡಿದವ್ರೆ ಆಶ್ಚರ್ಯದಿಂದ ಒಂದು ತುಂಟ ನಗು ಕೂಡ ಕೊಟ್ರು. ಕ್ಲಾಸ್ ಪಾಡಿಗೆ ಕ್ಲಾಸ್ ನಡೀತಿತ್ತು ನನ್ನ ಮಾತಾಡ್ಸೋ ಸ್ಕೆಚ್ ನಾನು ಮಾಡ್ತಾ ಇದ್ದೆ. ನಾನೊಬ್ಬನೆ ಎರಡನೆ ಬೆಂಚು ಮುಂದೆ ಐದು ಹುಡುಗೀರು ಅವ್ರಿಗೂ ಒಂಥರ ಸಡಗರ ಒಂಥರ ಭಯ, ಈ ನನ್ಮಗ ಏನಕ್ಕೆ ಹಿಂದೆ ಬಂದು ಕೂತ ಅಂತ. ಕ್ಲಾಸ್ ನಡೀತಾ ಇರೋವಾಗ್ಲೆ ಎರಡು ಸಾರಿ ಸ್ಕೇಲನ್ನು ಮುಂದೆ ಬೆಂಚಿನ ಬಳಿ ಬೀಳಿಸಿದೆ. ಕೊನೆಯಲ್ಲಿ ಕೂತಿದ್ದ ರಶ್ಮಿ ಗಮನಾನೆ ಕೊಡ್ಲಿಲ್ಲ, ಅಲಾ ಇವ್ಳಾ ಏನ್ ಮಾಡೋದು ಅಂದುಕೊಳ್ಳೋ ಅಷ್ಟ್ರಲ್ಲೆ, ಅವಳ ಪಕ್ಕ ಕೂತಿದ್ದ ದಿವ್ಯ ಹೇ ರಶ್ಮಿ ನಿನ್ ಪಕ್ಕ ಸ್ಕೇಲ್ ಬಿದ್ದಿದೆ ಎತ್ಕೊಡೆ ಅಂದ್ಲು, ಅವ್ಳು ಅದನ್ನ ನೋಡಿ ಬೇಕಾದ್ರೆ ಅವ್ನೆ ಕೇಳ್ತಾನೆ ಬಿಡೆ ಅಂದುಬಿಟ್ಲು. ಸಿಕ್ಕಿದ್ದೇ ಛಾನ್ಸು ಅಂತ ರಶ್ಮಿ ಅವರೆ ಸ್ಕೇಲ್ ತೆಗೆದು ಕೊಡ್ತೀರ ಅಂದೆ ಮರ್ಯಾದೆ ಇಂದ, ಸ್ಕೇಲ್ ತೆಗೆದು ಕೈಲಿಟ್ಟು ಇಂಥಾ ಮರ್ಯಾದೆ ಎಲ್ಲ ಬೇಡ್ವೋ ರಶ್ಮಿ ಅಂದ್ರೆ ಸಾಕು ಅಂದ್ಲು. ಸಿಕ್ಕಿದ್ದೆ ಛಾನ್ಸು ಮತ್ತೆ ಸ್ಕೇಲ್ ಬಿಸಾಕ್ದೆ, ಹೇ ರಶ್ಮಿ ಸ್ಕೇಲ್ ತೆಕ್ಕೊಡೆ ಅಂದೆ. ಮತ್ತೆ ತೆಕ್ಕೊಟ್ಲು ಹಾಗೆ ಶುರುವಾಗಿದ್ದು ಅವತ್ತಿನ ಕೊನೆ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಫೋನ್ ನಂಬರ್ exchange ಕೂಡ ಆಗೋಯ್ತು, ಮೆಸೇಜುಗಳು ಶುರು ಆಗೋಯ್ತು.

ಆದ್ರೆ ಕಾಲೇಜಲ್ಲಿ ಎಲ್ಲ ಓಕೆ ಆದ್ರೆ ಮನೆ ರೀಚ್ ಆದ್ಮೇಲು ಕಾಲ್ ಅಂಡ್ ಮೆಸೇಜುಗಳು, ಅಲ್ಲೇ ಆಗಿದ್ದು ಎಡವಟ್ಟು.ಮೊದಲೇ ಆಗೆಲ್ಲ ನಮ್ಮ network providers ಛಾಲೆಂಜ್ ಮೇಲೆ ಬಿಟ್ಟಿ ಮೆಸೇಜುಗಳು ಕೊಡ್ತಾ ಇದ್ರು ಎಲ್ಲ ಹುಡುಗ ಹುಡುಗೀರ್ನ ಹಾಳು ಮಾಡಕ್ಕೆ, ಅದೇ ಹಳ್ಳಕ್ಕೆ ನಾನು ಬಿದ್ದಿದ್ದೆ, ದಿನಾ ಮೆಸೇಜು ಮೆಸೇಜು ಮೆಸೇಜು. ಕಾಲ್ ಮಾಡೋದು ಇಲ್ವೇ ಇಲ್ಲ ಬರೀ ಮೆಸೇಜು, ಕಾಲ್ ಮಾಡೆ ಅಂದ್ರೆ ಏನೋ ಒಂದು ನೆಪ, ಮೆಸೇಜಲ್ಲೇ ಮಾತಾಡು ಅಂತ. ಪ್ರಾಬ್ಲಮ್ ಏನಂದ್ರೆ ಮೆಸೇಜಲ್ಲಿ ಕಾಲೇಜ್ ಬಗ್ಗೆ ಮಾತೆ ಇಲ್ಲ, ನೋಟ್ಸ್ ರೆಕಾರ್ಡ್ ಅಂದ್ರೆ ಅವೆಲ್ಲ ಏನಕ್ಕೆ ಈಗ ಅಂತ ಬೇರೆ. ಕಾಲೇಜಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ ಸಿಕ್ಕಾಗ ನೋಟ್ಸು ರೆಕಾರ್ಡ್ ಇವೆಲ್ಲ. ಒಂದು ಘಂಟೆ ಅಕಸ್ಮಾತ್ ಒಂದೂ ಮೆಸೇಜ್ ಮಾಡದೆ ಇದ್ರೆ ಘನಘೋರ ಅಪರಾಧ ಮತ್ತೆ ಜಗಳ. ಎಲ್ಲವೂ ಅಯೋಮಯವಾಗಿರಬೇಕಾದ್ರೆನೆ ಒಂದು ಸಲಿ ರಶ್ಮಿನ ಕೇಳಿಬಿಟ್ಟೆ, ಯಾಕೆ ಮನೇಲಿರಬೇಕಾದ್ರೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದ್ರೆ ರಿಸೀವೆ ಮಾಡಲ್ಲ ಮಾತಾಡಲ್ಲ ಅಂತ, ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಶಾಕ್ ಆದಂತಾಗಿ ಏನು ಕಾಲಾ ಅಂದ್ಲು ! ಹೌದು ಮೆಸೇಜ್ ಮಾತ್ರ ಮಾಡ್ತಾ ಇರ್ತ್ಯಾ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದ್ರೆ ರಿಸೀವ್ ಮಾಡಲ್ಲ ಅಂದೆ, ತಕ್ಷಣ ಯಾವ ನಂಬರ್ ಗೆ ಅಂದ್ಲು ಅದಕ್ಕೆ ನಾನು ಅದೆ ಆವತ್ತು ನೀನು ಕೊಟ್ಟಿದ್ಯಲ್ಲ ಆ ನಂಬರ್ ಗೆ ಅಂದೆ.

ಒಂದು ಕ್ಷಣ ಏನೋ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಅವಘಡವಾದಂತೆ ಸುಮ್ಮನಿದ್ದು, ಅದು ನಮಕ್ಕನ ನಂಬರ್, ಅವತ್ತು ಒಂದು ದಿನ ಕಾಲೇಜಿಗೆ ಮೊಬೈಲ್ ತಂದಿದ್ದೆ so ಕೊಟ್ಟೆ, ಆಮೇಲೆ ನಮಕ್ಕಂಗೂ ಹೇಳಿದ್ದೆ ನನ್ friend ಮೆಸೇಜ್ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಕಾಲ್ ಮಾಡಿದ್ರೆ ಹೇಳು ಅಂತ, ಆದ್ರೆ ಅವ್ಳು ನಂಗೆ ಈ ವಿಷಯದ ಬಗ್ಗೆ ಯಾವತ್ತು ಒಂದು ವಿಷಯಾನು ಹೇಳಿಲ್ಲ ಅಂದ್ಲು.
ನನಗೇ ಅರಿವಿಲ್ಲದಂತೆ ನಾನು ಯಾವುದೋ ವ್ಯೂಹದಲ್ಲಿ ಬಂಧಿಯಾದಂತೆ ಅನಿಸಿತು, ಅಂದು ಕಾಲೇಜು ಮುಗಿಸಿ ಹೊರಟ ರಶ್ಮಿ ಅವರ ಅಕ್ಕನ ಬಳಿ ಈ ವಿಷಯ ಎಲ್ಲ ವಿಚಾರಿಸಿದ್ದಾಳೆ, ಅವರಕ್ಕ ನನ್ನ ಮೆಸೇಜುಗಳನ್ನು ಬಿಟ್ಟು ಇರಲಾಗದ ಪರಿಸ್ಥಿತಿ ತಲುಪಿ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾಳೆ, ಇದರಿಂದ ರಶ್ಮಿ ಮನನೊಂದು ನನ್ನೊಡನೆ ಮಾತೇ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಳು, ಅವಳ ಆ ಪರಿಸ್ಥಿತಿಯನ್ನು ನನಗೆ ಮತ್ತೊಬ್ಬ ಗೆಳತಿ ವಿವರಿಸಿದ್ದಳು. ದಾರಿ ಕಾಣದೆ ನನ್ನ ಸಿಮ್ ಕಾರ್ಡನ್ನು deactivate ಮಾಡಿಸಿಬಿಟ್ಟೆ, ಆಮೇಲೆ ಸ್ವಲ್ಪ ದಿನಗಳ ನಂತರ ರಶ್ಮಿ ನಾರ್ಮಲ್ ಆದ್ಲು, ಅವರಕ್ಕ ಏನಾದ್ಲೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ. ಮುಂದಿನ ನನ್ನ ಡಿಪ್ಲೋಮಾ ಬದುಕಿನಲ್ಲಿ ಎಂದೂ ರಶ್ಮಿಯ ಅಕ್ಕನ ಕುರುತು ಮಾತನಾಡಲಿಲ್ಲ.

ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಅವಳು ಸಪ್ತಪದಿ ತುಳಿದಳಂತೆ ರಶ್ಮಿ ಕರೆದಿದ್ದಳು, ನಾ ಹೋಗಿಲ್ಲ....

No comments:

Post a Comment