ನಗು ಉಕ್ಕಿ ಬಂದಿತ್ತು
ಮತ್ತೇನು ತೋಚದ ಮನಸ್ಸು
ಮತ್ತಷ್ಟು ಮೊಗವನ್ನರಳಿಸಿ
ಕಣ್ಣಿನಲ್ಲೊಂದು ಮಿಂಚು ಹರಿಸಿ
ಮೊಗದ ನರಗಳನೆಲ್ಲ ನಾಟ್ಯಮಾಡಿಸಿತ್ತು
ನಗು ಉಕ್ಕಿ ಬಂದಿತ್ತು
ಸಲುಗೆಯ ಮಿತಿ ನಾವು ದಾಟಿರಲೇ ಇಲ್ಲ
ಸುಮ್ಮನೆ ಇನ್ನೊಬ್ಬರ ಕೊಂಕಿಸಿಯೂ ಇಲ್ಲ
ಹೀಯಾಳಿಸುವಾಸೆ ಇಬ್ಬರಿಗು ಇರಲಿಲ್ಲ
ಕಣ್ಣಿನ ಮಾತುಗಳೆ ಇಬ್ಬರಿಗು ತಿಳಿದು
ತಂಪಿನ ಸಂಜೆಯನೂ ನಾಚಿಸುವಂತಹ
ನಗು ಉಕ್ಕಿ ಬಂತಿತ್ತು
ಹಿಂದಿನದ ನೆನೆದವು ಇಂದಿನದ ನೆನೆದವು
ನಡುವಿನ ಸಮಯದ ಮೆಲುಕು ಮೂಡಿತ್ತು
ಕಿತ್ತಾಟ ಪರದಾಟ ಹೊಡೆದಾಟ ನೆನೆದು
ಮಾತು ಬಿಟ್ಟಂತಹ ಕಹಿ ಘಳಿಗೆ ಕೂಡ
ಸಿಹಿಯಾಗಿ ಮನವನ್ನು ತಣಿಸಿಬಿಟ್ಟಿತ್ತು
ನಗುವು ಉಕ್ಕಿ ಬಂದಿತ್ತು
ಸಣ್ಣ ನಗು ಶತ್ರುವನ್ನೂ ಮಿತ್ರನನ್ನಾಗಿ ಮಾಡುತ್ತದೆ
ಪವನ್ ಪಾರುಪತ್ತೇದಾರ :) :)
ನಿಮ್ಮ ಬ್ಲಾಗ್ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ!
ReplyDeleteನಿಮ್ಮ ಬರವಣಿಗೆಯ ಶೈಲಿ ಇಷ್ಟ ಆಯಿತು ಕವನಕ್ಕೆ ವಸ್ತುಗಳ ಆಯ್ಕೆ ಸೂಪರ್!
ನಿಮ್ಮ ಒಳಗೆ ಒಬ್ಬ ಒಳ್ಳೆಯ ಕವಿ ಇದ್ದಾನೆ !
ನೀವು ಮತ್ತಷ್ಟು ಬರೆದು ದೊಡ್ಡ ಕವಿಯಾಗಬೇಕು!
ಶುಭವಾಗಲಿ ಗೆಳೆಯ ನಿಮಗೆ ..